Υπερβαρικό Οξυγόνο και Διαβητικό Πόδι

Κατά τη Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο, ο άνθρωπος αναπνέει Οξυγόνο 100% σε πίεση μεγαλύτερη της ατμοσφαιρικής. Στους ιστούς, φυσιολογικά, η μερική πίεση του Οξυγόνου κυμαίνεται στα 50-80 mmHg. Χορήγηση 100% Οξυγόνου ανεβάζει αυτό το νούμερο στα 400-500 mmHg. Εισπνοή 100% Οξυγόνου εντός Υπερβαρικού Θαλάμου σε πίεση 2,2 Ατμοσφαιρών ανεβάζει το διαθέσιμο Οξυγόνο στα 1672 mmHg, εκ των οποίων 1000-1500 mmHg μερική πίεση Οξυγόνου είναι διαθέσιμη στους ιστούς. Παρότι το διαθέσιμο τελικό ποσό Οξυγόνου μπορεί να είναι για αγγειακούς λόγους σημαντικά χαμηλότερο από αυτό, παραμένει αρκετά υψηλό σε σχέση με αυτό της φυσιολογικής αναπνοής.

Τα μακροφάγα και οι ινοβλάστες χρειάζονται μερικές πιέσεις Οξυγόνου άνω των 30 mmHg για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και αυτό δεν επιτυγχάνεται στο υποξικό – διαβητικό έλκος. Η απαιτούμενη παραγωγή αυξητικών παραγόντων από τα κύτταρα ευοδώνεται είτε σε πολύ χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, είτε σε πολύ αυξημένα – αυτά που μόνο το υπερβαρικό οξυγόνο μπορεί να προσφέρει. Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου ενέχουν τον κίνδυνο του κυτταρικού θανάτου. Από την άλλη πλευρά, η σύνθεση κολλαγόνου εξαρτάται από την επάρκεια οξυγόνου. Έχει φανεί πως μερική πίεση οξυγόνου 250 mmHg οδηγεί στη μέγιστη παραγωγή κολλαγόνου. Αυτή η «ποσότητα» Οξυγόνου είναι πολύ πάνω του φυσιολογικού και μπορεί να επιτευχθεί μόνο κατά τη Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο.
 
Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο

Η υπεροξία που επιτυγχάνεται κατά την Υπερβαρική Οξυγονοθεραπεία έχει πολλές θετικές επιδράσεις στο «διαβητικό πόδι» που οδηγούν στην επιτυχή έκβαση και στις περισσότερες περιπτώσεις επούλωση, καθώς:

  • Προκαλεί αγγειοσύσπαση ελαττώνοντας το οίδημα
  • Επαυξάνει τη «φονική» ικανότητα των λευκοκυττάρων ενάντια στους μικροοργανισμούς
  • Αυξάνει την παραγωγή κολλαγόνου μέσω των ινοβλαστών και προάγει τη νέο-αγγειογένεση (δημιουργία νέων μικρών αγγείων), δημιουργώντας συνθήκες αποτελεσματικής μικροκυκλοφορίας, τόσο στο πάσχον όσο και στο «υγιές» (χωρίς εμφανές έλκος – πληγή) πόδι
  • Έχει μικροβιοκτόνο και μικροβιοστατική δράση, ενώ παρουσιάζει συνέργεια με κάποια αντιβιοτικά

    Βασίλειος Ν. Καλέντζος MD, MPH